Op een dag als deze
Zal ik nooit vergeten
Ik zie je glimlach als zonneschijn door de wolken
Net als ik deze zag op die regenachtige dag
Voor heel even zie ik je voor me
Onze werelden verenigen
Je keek me recht aan
Al was de vraag of je mij zag staan
Misschien was het mijn verbeelding
De schreeuw om het bekennen van mijn bestaan
Ik ken je niet
Ik zag slechts een glimp van wie jij was
Je ogen spraken boekdelen
Alsof alles voor je leven al was geschreven
Als plots dat ik je zag
Was je weer verdwenen
Toch vroeg ik mij af
Hoe het nu verder met je zal vergaan
Wat is je naam?
Alleen dat is al genoeg voor het inlossen van mijn onwetend
Nieuwsgierig als ik was
De vragen bleven onbeschreven
Misschien op een dag mogen onze werelden weer herenigen